نسل هشتم از خیلی جهات بهترین نسل برای بازی های کامپیوتری بوده است. پیشرفت بازی ها از نظر گرافیکی و داستان سرایی چیزی است که انتظار می رود در هر نسل اتفاق بیفتد و اتفاق تعجب آوری نیست، اما اینکه بتوانید بازی های نسل های گذشته را روی کنسول نسل کنونی خود بازی کنید خیلی […]
نسل هشتم از خیلی جهات بهترین نسل برای بازی های کامپیوتری بوده است. پیشرفت بازی ها از نظر گرافیکی و داستان سرایی چیزی است که انتظار می رود در هر نسل اتفاق بیفتد و اتفاق تعجب آوری نیست، اما اینکه بتوانید بازی های نسل های گذشته را روی کنسول نسل کنونی خود بازی کنید خیلی ها را سر ذوق می آورد. این روشی است که باید از اول وجود می داشت، اینکه گیمرها بتوانند بازی مورد علاقه ی خود را از هر نسلی روی کنسول نسل فعلی خود اجرا کنند. این اول از همه به نفع خود بازی سازان است که می توانند با زمانی کمتر، به سودی قابل توجه دست پیدا کنند. فقط کافی است دستی به سر و روی بازی های گذشته خود بکشند و زحمت پورت کردن آن را به جان بخرند تا هم طرفداران خوشحال شوند و هم پولی به جیب بازی سازان برسد. در نسل هشتم این موضوع بهتر از همیشه مورد توجه قرار گرفت. خیل عظیمی از بازی های ریمستر شده یا بازسازی شده از نسل قبل وارد نسل فعلی شدند. حتی در بعضی از موارد شرکت ها پایشان را از نسل قبل هم فراتر گذاشتند و بازی های دو نسل یا سه نسل قبل را وارد نسل هشتم کردند. کپکام و رزیدنت اویل هایش نمونه ی بارز این موضوع هستند؛ از سری اصلی رزیدنت اویل، تنها شماره ای که هنوز به شکلی بر روی شبکه ی PSN قرار نگرفته، Resident Evil 3: Nemesis است که شایعه های ساخت نسخه ی بازسازی شده ی آن هر روز پر رنگ تر از دیروز می شود. در این خصوص هر شرکتی عملکرد و سیاست مخصوص خودش را دارد، یکی بازی هایش را ریمستر می کند، دیگری بازسازی را ترجیح می دهد، برخی دستی به سر و روی بازی کشیده و آن را به شکل HD منتشر می کنند و برخی دیگر هم به کلکسیون کردن بازی هایشان علاقه دارند. پس از عرضه ی Castlevania Anniversary Edition که شامل چند نسخه ی مختلف از این سری بود، کونامی اکنون سری به یکی از محبوب ترین و شناخته شده ترین عناوین خودش، یعنی Contra زده و آن را روی کنسول های نسل امروزی و PC آورده است. این عنوان حتی برای کنسول نینتندو سوویچ هم که امروزها عملکرد خیره کننده ای دارد منتشر شده است تا طرفدار هیچ کنسولی از بازی کردن این بازی نوستالژیک جا نماند. اما به نظر می رسد کونامی باز در زمینه ی پورت بازی های قبلی به نسل فعلی کاملاً موفق عمل نکرده و وقت زیادی روی این کار نگذاشته است. خیلی از بازی های کونامی، بازی هایی هستند که دهه ی هفتادی ها، شصتی ها و حتی شاید پنجاهی ها در ایران با آن ها خاطرات زیادی داشته باشند. Contra، کسلوانیا و سایلنت هیل را بعید است کسی به این زودی ها فراموش کند. چیزی که می خواهم بگویم این است که در خیلی جاها کونامی نسل فعلی قدر بازی های خودش را نمی داند و آن ها را به گونه ای که شایسته آن هستند منتشر نمی کند. البته Contra Anniversary Collection به هیچ وجه بد نیست، چون هرچه باشد همان کُنترای محبوب است، اما به عنوان انتقالی که از نسل های قبلی به نسل فعلی انجام شده، انتظاراتی در زمینه ی بهینه سازی و پورت صحیح آن وجود دارد دارد که در بیشتر جاها برآورده نشده است. در ادامه نگاهی به این سری، گیم پلی بازی و مشکلات آن خواهیم داشت. با من و گیمفا همراه باشید!
سری Contra در سال ۱۹۸۷ روی کنسول های نسل خود کارش را آغاز کرد. کونامی یک بازی Run n’ Gun درجه یک ساخته بود که از بسیاری از بازی های مشابه بهتر بود و توانست کلی برای کونامی پول بیاورد. ابتدا بازی اول سری که با نام ساده ی Contra منتشر شد، یک بازی بر روی دستگاه های آرکید بود که با سکه می توانستید آن را ادامه دهید. سپس در سال ۱۹۸۸، یعنی یک سال بعد بازی اول Super Contra منتشر شد که علاوه بر دستگاه های آرکید، راه خود را از همان اول در میان کنسول های خانگی هم باز کرد تا هیچ گیمری از تجربه ی این سری سرگرم کننده باز نماند. این سری مانند هر سری معروف دیگری چندین بار روی کنسول های مختلف و برای مناطق جغرافیایی مختلف بهینه سازی شده و نسخه های بسیار متنوعی از آن وجود دارد. برای اینکه بدانید در این کلکسیون که به تازگی به بازار آمده با چه بازی هایی طرف خواهید بود، لیست این بازی ها را برایتان می آورم: اولین کنترا با نام (Contra (Arcade، بازی دوم و محبوب سری Super Contra، نسخه ی مخصوص ژاپن بازی اول، نسخه ی مخصوص آمریکای شمالی بازی اول، Super C، بازی سوم سری که آدم فضایی ها را وارد ماجرا کرد یعنی Contra III: Alien Wars، بازی های Operation C و Contra Hard Corps و نهایتاً دو بازی Super Probotector Alien Rebels و Probotector که فقط در اروپا منتشر شده بودند. علاوه بر بازی ها، بخشی به نام Bonus Book هم در بازی وجود دارد که حاوی تمام اطلاعات قابل توجه درباره ی سری است که علاقه مندان می توانند آن را مطالعه کنند.
همانطور که می بینید، اولین چیزی که به چشم می زند، سیلی از عناوین تکراری است که اگر سختگیرانه نگاه کنیم فقط سه بازی و اگر با ارفاق نگاه کنیم پنج بازی در این کلکسیون به اصطلاح شامل ۱۰ بازی وجود دارد، بقیه همگی یا پورت های بین المللی بازی هستند و یا نسخه های کنسولی متفاوت. بسیاری از بازی های بهتر سری در این کلکسیون وجود ندارند که این موضوع واقعاً ناراحت کننده است، چرا که عناوینی مانند Contra: Shattered Soldier و Neo Contra که آن زمان برای Play Station 2 منتشر شده بودند، جایشان در این کلکسیون واقعاً خالی است و اگر کونامی از این فرصت عالی برای انتشار دوباره ی این عناوین استفاده نکرده، نمی دانم چه زمانی قصد دارد این کار را انجام دهد. اما بپردازیم به آنچه این کلسکیون از آن برخوردار است.
اول از همه باید بگویم از دید یک منتقد من باید تمام جنبه های بازی و خوب و بدش را بی طرفانه توضیح دهم تا کسانی که قصد تهیه ی بازی را دارند راهنمایی کنم و کمک کنم تا بودجه شان را برای بازی های بهتر مدیریت کنند، اما به عنوان یک گیمر و کسی که عاشق بازی هاست، این کلکسیون واقعاً مرا سر ذوق می آورد و می دانم که افراد بسیار دیگری نیز هستند که همین حس را دارند. نسل خاصی از گیمرها می دانند که تا دم صبح پای کنسول نشستن و کُنترا زدن یعنی چه و وقتی کونامی چنین کلکسیونی منتشر می کند، در واقع فراخوانی برای بازگشت به آن روزهاست. چطور می توان آن را رد کرد؟!
سری کنترا یکی از سریع ترین سری های اکشن دنیاست. وقتی بازی را شروع می کنید از همان لحظه ی اول آنقدر اتفاق های مختلف می افتد که فقط باید سرعت عمل و تمرکز بالا داشته و آن ها را یکی پس از دیگری رد کنید. دشمن های پیاده که از نزدیک می توانند به شما ضربه بزنند و از در و دیوار روی سرتان می ریزند، کماندوهایی مانند خودتان که در گوشه و کنار صحنه قایم شده و یا مستقیم با گلوله هایشان به سمت شما شلیک می کنند، اسلحه های خودکار که به دیوارها وصلند، پل هایی که کافی است پایتان را رویش بگذارید تا منفجر شوند، تانک هایی که باید تن به تن با آنها مبارزه کنید و حتی هلیکوپترهایی که بالای سرتان می چرخند و باید با مسلسل تان آنقدر به آن شلیک کنید که سقوط کند، تنها بخشی از این اکشن شلوغ و هالیوودی هستند.
منبع متن: gamefa